مقدمه
پیرامون زندگی انسان‌ها و شخصیت‌های برجسته رامهرمز که نقش مهمی در بهبود شرایط زندگی مردم رامهرمز داشتند، تلاش زیادی را می‌طلبد. همین جا از دیگر عزیزان درخواست می‌کنم که در این زمینه همکاری و مشارکت فرمایند تا اطلاعات جامعی تهیه گردد و همان‌گونه که پیشینیان ما به رامهرمز خدمت کردند، ما هم با یادشان روح آنان را شاد نماییم.
زندگی‌نامه کربلایی حسین کلانترهرمزی[1]
کربلایی حسین کلانترهرمزی، فرزند خواجه اکبر و نوه خواجه طاهر، ساکن جوی آسیاب بود و در خانه‌ای که امروز به موزه پزشکی[2] دکتر عبدالجلیل کلانترهرمزی تبدیل شده است، زندگی می‌کرد.
فرزند بزرگ او به نام ملا درویش، شخصیتی اجتماعی و مردم‌دار بود. دفاع از حقوق محرومان باعث شد تا او محبوبیت پیدا کند و در دور افتاده‌ترین روستاهای رامهرمز، مردم با هر زبان و قومیتی ایشان را به عنوان فردی مدافع حقوق خویش در مقابل زورگویان زمان دانسته و برایش احترام قائل بودند.
زندگی‌نامه ملادرویش کلانترهرمزی
درویش کلانترهرمزی در سال ۱۲۶۸ شمسی در جوی آسیاب رامهرمز متولد شد. پدرش کربلایی حسین فرزند خواجه اکبر و نوه ی خواجه طاهر بزرگ می‌باشد. درویش کلانترهرمزی فردی دلیر، مردم‌دار، با سخاوت و در مجموع دارای خصوصیات بارزی بود. در آن دوران که شهرهای کشور و از جمله شهرستان رامهرمز در نا امنی بسر می‌برد، وی که به علت با سواد بودن، لقب ملا را به خود اختصاص داده بود، در جوانی به یاری عموی بزرگوارش ملابندر کلانترهرمزی شتافت و در برقراری نظم و امنیت رامهرمز نقش‌آفرینی کرد.
خداکرم کلانترهرمزی فرزند ملابندر و نوه خواجه اکبر در سال 1278 در جوی آسیاب رامهرمز زاده شد. مادرش بانو ترنج طلاوری از خاندان طلاوری رامهرمز می باشد. ایشان در سِمت کدخدای جوی آسیاب با حکم فرمانداری رامهرمز سال ها با کشاورزان و باغداران همراهی نموده و مردمداری وی زبانزد بوده است. در زمینه مسئولیت های ایشان، در بخش کشاورزی سنتی جوی آسیاب به مواردی اشاره گردید.
جعفر رامی فرزند عبدالحسین و مریم کلانترهرمزی فرزند ملاکرم درسال 1278 خورشیدی در شهرستان رامهرمز دیده به جهان گشود. ایشان دارای مسئولیت های مهمی در رامهرمز، اهواز، شادگان، خرمشهر، شوشتر، مسجدسلیمان و بهبهان بود. فردی با سخاوت و فامیل دوست بود به همین دلیل مورد احترام مردم قرار می گرفت. ایشان پس از درگذشت ملا درویش کلانترهرمزی، به خواهر زاده های خود ( فرج الله ، ناصر و محمدعلی ) توجه و محبت بیشتری نمود و همواره در زندگی آنان همراهشان بود .
زندگی‌نامه خواجه عبدالله فتحی‌زاده و خواجه نصرالله کیانی‌هرمزی[1]
خواجه عبدالله فتحی‌زاده وخواجه نصرالله کیانی هرمزی، فرزندان خواجه علیرضا، فرزند خواجه ابوالفتح، فرزند خواجه احمد (حاج احمد)، فرزندخواجه طاهر کلانتر رامهرمزی، بزرگ خاندان کلانتران رامهرمز بودند.
زندگی‌نامه خواجه اسلان هرمزی یگانه[1]
اسلان هرمزی یگانه در سال 1288 در جوی آسیاب رامهرمز دیده به جهان گشود. پدرش ملابندر کلانترهرمزی فرزند خواجه اکبر، بزرگ جوی آسیاب و مادرش خیرا فرزند یکی از خوانین شوشتر بود. اسلان هرمزی یگانه که انسان بزرگ منش، سخاوتمند، ایثارگر، بسیار مهربان و پرهیزگار بود به خواجه اسلان شناخته شد.
زندگی نامه میرزا ابوالقاسم کلانترهرمزی[1]
شادروان میرزا ابوالقاسم کلانترهرمزی فرزند کربلایی اکبر، نوه حاج علی فتح، نتیجه حاج احمد و نبیره خواجه طاهر کلانترهرمزی سال 1294 هجری شمسی در محله هفتَن و در سایه امام‌زاده هفتَن در خانواده‌ای مذهبی متولد شد و مادرش مرحومه گوهر زارع بود. میرزای مهربان تا ششم نظام قدیم ادامه تحصیل داد و پس از پایان دوران خدمت سربازی در اداره پست و تلگرام استخدام شد. چند سالی در زادگاه خود به همشهریان خدمت نمود و برای مدت کوتاهی به اداره پست و تلگراف اهواز منتقل و در پست معاونت آن اداره مشغول به کار گردید.
زندگی‌نامه میرزا پرویز کلانترهرمزی[1]
شادروان میرزا پرویز کلانترهرمزی فرزند کربلایی اکبر، نوه حاج علی فتح، نتیجه حاج احمد و نبیره خواجه طاهر کلانترهرمزی سال 1298 هجری شمسی در محله هفتَن در جوار امام‌زاده هفتَن در خانواده‌ای مذهبی متولد شد. مادرش گوهر زارع بود. میرزای بزرگ تا ششم نظام قدیم تحصیل نمود وپس از پایان دوران خدمت سربازی در شرکت دخانیات ایران استخدام و در شهرهای رامهرمز، سوسنگرد و ایذه خدمت نمود و در ادامه به اداره قند و شکر رامهرمز انتقال یافت.
زندگی‌نامه میرزا سیف‌الله کلانترهرمزی[1]
خوب بودن شرط انسان بودن است. (فیه ما فیه– مولانا)
سیف‌الله کلانترمرمزی مشهور به میرزا سیف‌الله در سال 1302 هجری شمسی در شهر رامهرمز بخش جوی آسیاب دیده به جهان گشود. پدرش مشهدی حاجی ملقب به ملاحاجی و مادرش مرحومه سکینه مرادی بوده است. وی فرزند آخر خانواده و نعمت داشتن دو برادر و دو خوامر بزرگتراز خود را دارا بوده است.