بخش دهم : زندگی‌نامه‌ها (میرزا ابوالقاسم کلانترهرمزی)
زندگی نامه میرزا ابوالقاسم کلانترهرمزی[1]
شادروان میرزا ابوالقاسم کلانترهرمزی فرزند کربلایی اکبر، نوه حاج علی فتح، نتیجه حاج احمد و نبیره خواجه طاهر کلانترهرمزی سال 1294 هجری شمسی در محله هفتَن و در سایه امام‌زاده هفتَن در خانواده‌ای مذهبی متولد شد و مادرش مرحومه گوهر زارع بود. میرزای مهربان تا ششم نظام قدیم ادامه تحصیل داد و پس از پایان دوران خدمت سربازی در اداره پست و تلگرام استخدام شد. چند سالی در زادگاه خود به همشهریان خدمت نمود و برای مدت کوتاهی به اداره پست و تلگراف اهواز منتقل و در پست معاونت آن اداره مشغول به کار گردید.
میرزا ابوالقاسم کلانترهرمزی در سال 1331 با همان منصب سازمانی به اداره پست و تلگراف مسجدسلیمان منتقل شد. با توجه به محرومیت منطقه، اقدام به تاسیس موسسه خیریه به نام بنیاد خیریه هفتکل و لالی نمود و خدمات ارزنده‌ای به محرومین به ویژه در روستاها انجام داد. به واسطه این بنیاد در مالکریم که یکی از مناطق بسیار محروم مسجدسلیمان بود و فرزندان آن منطقه از نعمت مدرسه و تحصیل سواد محروم بودند، اقدام به تاسیس دو آموزشگاه مستقل دخترانه و پسرانه نموده و نام آن مدارس را خسروی دخترانه و پسرانه نامگذاری کردند. پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران نام این مدارس به 12 بهمن تغییر یافت.
به دلیل علاقه وافر میرزا ابوالقاسم کلانترهرمزی به فضای سبز و محیط زیست، درختکاری و فضای سبز مدارس مالکریم با دستان مهربان آن بزرگوار انجام شد. ایشان به منظور سوادآموزی بزرگسالان روستا، در همان مدارس در وقت بعدازظهر آموزش بزرگسالان را به عهده گرفت تا آنان نیز همچون فرزندانشان از نعمت خواندن و نوشتن بهره‌مند شوند.
همچنین در قالب هیئت‌مدیره بنیاد خیریه هفتکل و لالی با پی گیری‌‌های فراوان موفق به احداث شبکه آب و شبکه برق در منطقه مالکریم شد تا مردم از مزایای آب لوله کشی و برق در منازل بهره مند شوند و به پاس این خدمات ماندگار مورد تقدیر استاندار وقت استان خوزستان، مدیر عامل وقت آب و برق خوزستان و فرماندار وقت مسجد سلیمان قرار گرفت. میرزای بزرگ سال 1343 به افتخار بازنشستگی نائل آمد و سال 1344 به اهواز مهاجرت نمود و تا پایان عمر در اهواز مستقر بود
نتیجه زندگی مشترک زنده یاد میرزا ابوالقاسم کلانترهرمزی با مرحومه حاجیه سلطان عالم‌زاده، دو فرزند دختر به نام‌های طیبه و معصومه (آذر) و پنج فرزند پسر به نام‌های غلامحسین (هرمز)، نعمت‌الله (داریوش)، بزرگ (فریدون)، عبدالرضا (فرامرز) و علیرضا (کیومرث) است. سرانجام آن بزرگ مرد نیکوکار و نیکو سرشت در تاریخ 26 آذر 1358 دعوت حق را لبیک گفت.
روحش شاد و یادش ماندگار
[1] این متن به قلم خانم مهندس آذر کلانترهرمزی فرزند ایشان نگارش گردیده است.
