بخش هشتم : گردشگری و میراث فرهنگی ( قلعه دا و دختر رامهرمز )
قلعه دا و دختر
این قلعه در شمال رامهرمز در دامنه‌های کوهی گچی بر روی دو تپه در امتداد هم واقع شده است. شکل گرد و دایره مانند هر دو واحد قلعه چنان است که معماری قلعه سازی رومی را می‌رساند و مانند آثاری است که از قلاع رومی در جنوب مدیترانه کمابیش بر جای مانده‌اند.
این قلعه شبیه دژی است که در روزگار ساسانیان برای حفاظت راه تجاری و نظامی شوش، اصفهان یا برای نگهبانی کاخ و خزائن رامهرمز یا نظارت بر جلگه زراعی، باغ‌ها، کشتزارها و انبارهای غله ساخته شده باشد و رومی‌ها در ساختن و یا در طرح و نقشه آن دخالت داشته باشند.
در احداث این قلعه سترگ، از مصالح ساختمانی چون ملات گچ، سنگ قلوه‌ای، ساروج و در فونداسیون آن از ملات قیر استفاده شده است. سنگ آن از رودخانه (علا) و سنگ پی آنرا از معادن اطراف آن که در حدود سه کیلومتری شرق و شمال شرق قلعه قرار دارد، آورده اند.
قیر آن که قیر طبیعی می‌باشد از معادن قدیمی در سه کیلومتری ضلع شمالی قلعه به محل آورده شده است. بیشترین استفاده از آجر در این بنا مربوط به برج‌های ضلع جنوبی است.
پیشینیان آنرا به نام قلعه (دا و دوُر) به معنای (مادر و دختر) می‌خواندند.برخی پژوهشگران و مردم نگاران نام (داو و دختر) را بیانگر میزان نفوذ و اقتدار زنان در برهه‌ای از تاریخ می‌دانند و گروهی دیگر نیز بر این باورند که این لفظ، شکل تغییر یافته لفظ (دادور) به معنی دادگستر می‌باشد. قلعه تاریخی دا و دُدَر، در تاریخ 1380/06/12 به شماره 3771 ثبت ملی گردیده است.
