بخش یازدهم : زندگی‌نامه‌ها (میرزا حبیب‌الله کلانترهرمزی)
زندگی‌نامه میرزا حبیب‌الله کلانترهرمزی[1]
شادروان میرزا حبیب‌الله کلانترهرمزی ملقب به مشهدی حبیب فرزند کربلایی اکبر، نوه حاج علی فتح، نتیجه حاج احمد و نبیره خواجه طاهر کلانترهرمزی و مرحومه گوهر زارع در تاریخ هفدهم آبان 1307 در جوار متبرک امام زاده هفتَن دیده به جهان گشود. در دوران کودکی از نعمت پدر محروم شد و تحت سرپرستی مادر دوران تحصیلی را تا ششم نظام قدیم به پایان رساند. میرزا حبیب‌الله علاقه بسیاری به امام زاده هفتَن داشت. ایشان بر خلاف برادران که همه در اداره‌‌های دولتی مشغول به کار شدند، شغل آزاد و سرپرستی زمین‌‌های کشاورزی پدر را انتخاب کرد.
مشهدی حبیب، روانشاد حاجیه زری ضیا را به همسری برگزید و صاحب چهار فرزند به نام‌‌های سهیلا، رامین، محمد و لیلا شدند. در دوران جوانی و اوایل دهه 1340 به دلیل کمبود وسایل مسافربری دسته جمعی و ضرورت تردد همشهریان به شهرستان‌‌های مجاور خصوصا مرکز استان، با مشارکت دو تن از دوستان به نام‌‌های زنده یاد حاج عبدالکریم امیری و مرحوم یوسف بهبهانی اقدام به تاسیس گاراژ آریا (صداقت) نمود که علاوه بر سهولت و آسایش در تردد با کار آفرینی و تولید شغل، اشتغال عده ی زیادی از جوانان شهرستان در زمینه امور دفترداری، رانندگی، انبارداری، خدمات، اغذیه فروشی و غیره را باعث شدند.
میرزا حبیب‌الله به عنوان معتمد شهر با رای مردم شریف رامهرمز سه دوره در انجمن شهر بر گزیده شد و به عنوان ریاست انجمن شهر خدمات ارزنده‌ای به همشهریان خود ارائه نمود دو دوره با زمان نمایندگی زنده یاد میرزا محمدعلی کلانترهرمزی و یک دوره با زمان نمایندگی شادروان منوچهر دهقان مصادف بود مشهدی حبیب به پاس نکو داشت مقام معلم، 4000 متر مربع زمین به منظور ساخت منازل فرهنگیان به آموزش و پرورش رامهرمز هدیه کرد و فاز یک فرهنگیان برای سکونت معلمان ارزشمند رامهرمز در آن منطقه احداث و بهره برداری شد.
میرزا حبیب‌الله فروشگاه مواد غذایی و خشکبار راه اندازی نمود و دوره پایانی عمر خودرا در آن فروشگاه مشغول به کار بود. سرانجام در تاریخ هفدهم شهریور سال 1365 در سن 58 سالگی به‌دلیل عارضه قلبی دار فانی را وداع گفت.
روحش شاد و یادش مانا
[1] این متن به قلم فرزندش خانم سهیلا کلانترهرمزی نوشته شده است.
