بخش پنجم : دو باغون‌های رامهرمز
دو باغون‌های رامهرمز
آخرین کوچه باغ های رامهرمز در بنه ملا احمد
اصطلاح «دوباغون» یا همان کوچه‌باغ، به مسیرهایی اطلاق می‌شد که از میان دو ردیف از باغ‌ها گذر می‌کردند و معمولاً با درختانی که سر بهم داده بودند و جویبارانی که با رویش سبزه‌های معطری مانند پونه (پیدِن)، آراسته می‌شدند.
این مسیرها بیشتر مورد استفاده پیاده‌ها و باغ‌دارانی که برای آبیاری باغ‌های خود عبور می‌کردند، قرار می‌گرفت و با توجه به تعداد زیاد باغ‌ها در رامهرمز، به وفور یافت می‌شد. وجود این کوچه‌باغ‌ها، علاوه بر شادابی و صفای خاصی که برای رهگذران آنها به همراه داشت، در کوتاه نمودن فاصله‌ها نیز بسیار مؤثر بود. به‌ویژه در تابستان‌ها که ره‌پویان این مسیرها از تابش مستقیم آفتاب در امان بوده و با جریان آب در نهرها، خنکی مطبوعی را نیز احساس می‌کردند.
تعداد دوباغون‌های رامهرمز در گذشته زیاد و بعضی از آنها طولانی بود؛ به‌گونه‌ای که فاصله دو روستا یا دو منطقه را پوشش می‌دادند. به‌عنوان نمونه، می‌توان به دوباغون حدفاصل جوی آسیاب به بنه آخوند یا دوباغون بنه آخوند به بنه ملا احمد و بنه کاید علیخان اشاره کرد که از زیباترین دوباغون‌های رامهرمز به‌شمار می‌رفتند.
