بخش بیست و چهارم : دکتر سیما منصوری
به گزارش خبرنگار ایلنا از اهواز، انجمن دوستداران میراث فرهنگی تاریانا خوزستان، در دیگر نشست خود در خانه سازمانهای مردم نهاد با عنوان "چنین گفت فردوسی پاکزاد" به بررسی اندیشه ی فردوسی و کارسازی شاهنامه با جستارهای جایگاه زبان فارسی، خرد گرایی، بن مایه های دینی، هویت ملی، بازتاب شاهنامه در فرهنگ بختیاری، شاهنامه خوانی و نقالی پرداخت.
این نشست به منظور ارج گذاری به مقام سترگ فردوسی در تاریخ، فرهنگ و تمدن ایرانی و همچنین کارگاهی برای آموزش مردم است. در ابتدای نشست، سیما منصوری استادیار و دکترای تخصصی زبان و ادبیات فارسی و عضو هیات علمی دانشگاه آزاد و پیام نور رامهرمز از دیدگاه زبانشناسی و نقش فردوسی در پویایی زبان فارسی با نگاهی به اسطوره ها اظهار کرد: همیشه شور و احساسات کار دست ما می دهد. هیچ چیز جز خرد، ارزش پرداختن ندارد و خشت خشت شاهنامه خرد است.
وی افزود: خط و زبان هر قوم، ملیت و کشوری به دلایلی چون: سیاست های دولت ها، فرهنگ زدایی های هوشمند و هدفمند، ورود تکنولوژی مهار گسیخته و لشکر کشی ها و تسلط های نظامی دچار آسیب می شود، اما فردوسی با قدرت و جاذبه ای که در زبان فارسی ایجاد کرد اجازه نداد این عوامل، زبان و خط فارسی را به نابودی بکشاند.
منصوری با اشاره به اینکه ما یک کشور مصرف زده هستیم، تصریح کرد: به روز بودن بهترین کار است، اما باید حواسمان باشد که چه چیزی را قبال آن پرداخت میکنیم. تکنولوژی زمانی موثر است که تولید کننده باشیم و فرهنگ و زبان خود را در قالب تکنولوژی صادر کنیم و این در خصوص کشور مصرف گرای ما صدق نمی کند.
فردوسی اولین مرد میدان پاسداشت از ملیت و هویت
این دکترای زبان و ادبیات فارسی، خاطر نشان کرد: فردوسی اولین کسی بود که در زمانی که کسی جرات سخن گفتن از دین (تشیع) و ایران را نداشت( دین رسمی زمان فردوسی تسنن بوده است)، پای در میدان گذاشت و جسارت کرده و شاهنامه را نوشت و به همین سبب بارها شاهنامه را به زیر بغل گرفته و گریخته تا بتواند از ملیت و هویت دین خود حفاظت کند.
منصوری با اشاره به اینکه در همه دنیا با زبان، حماسه را بیان می کنند، اذعان کرد: فردوسی نمونه ای است که با بیان حماسه اساطیر ایرانی، زبان فارسی را ساخته و پاس داشته است.
فردوسی تولید کننده صدا و سیما
وی با تاکید بر این نکته که فردوسی در قرون ۴ و ۵ هجری قمری، صدا و سیما را یک تنه تولید کرده است، عنوان کرد: خواندن شاهنامه و نقالی کردن در آن زمان موجب شد زبان فارسی آنقدر در کشور گسترده شود که نقالان در کشور های دیگر نیز در همان زمان، زبان فارسی را فریاد بزنند.
منصوری در خصوص خاستگاه نقالی گفت: گوسان های پارتی در زمان اشکانیان و در آیین مهر، روایت های حماسی قبل از خود را میخواندند و نمایش گونه بازی می کردند که ما اکنون به آن نقالی میگوییم.
فردوسی پل ارتباطی میان هویت ملی و دینی
این استادیار دانشگاه در ادامه با اشاره به عظمت کار فردوسی در انتشار گسترده پیام ایران دوستی به همه دنیا، بیان کرد: فردوسی در زمانی که کسی حق نداشت به زبان فارسی بنویسد و نکوهش می شد، زنجیر استواری میان هویت ملی ( شاهنامه) و هویت دینی برقرار کرد.
وی خاطر نشان کرد: البته ملک الشعرای بهار نیز در زمانی که روسیه میخواست زبان فارسی را به ترکی تبدیل کند، مقاومت کرد که این کار او کم از کار فردوسی نیست.
منصوری با بیان اینکه نباید اجازه دهیم دیانت و زبان از هم جدا شوند، تاکید کرد: این مسئله از تجزیه ایران خطرناکتر است، نباید فردوسی را مقابل دین قرار دهیم، زمانیکه خود فردوسی به دین خدمت کرده است. کسانی که میخواهند وطن را تجزیه کنند با فردوسی دشمنی می کنند.
این عضو هیات علمی دانشگاه آزاد و پیام نور، با اشاره به اینکه شاهنامه ناشر خرد است، تصریح کرد: خرد همان داد است و داد یعنی میانه روی و اعتدال و دشمنی با افراط و تفریط. افراط و تفریط از باستان در ایران دیو بوده اند. پس راه راست راه خردورزی است.
نگذاریم شاهنامه از دست برود
وی در پایان تاکید کرد: ما اگر در کنار شاهنامه خرد ورز، دادورز و دهش ورز باشیم، مملکت آسیب نخواهد دید. نگذاریم ندای عمیق صلح جهانی و بشر دوستی شاهنامه خاموش شود؛ شاهنامه را از دست ندهیم.
