بخش بیست و سوم : دکتر نوراله معلمی
اینجانب نوراله معلمی در مهر ماه 1333 در شهرستان رامهرمز متولد شدم. دوره ابتدایی را در دبستان جم، دوره متوسطه را در دبیرستان امیرکبیر و دوره دوم دبیرستان را در مدرسه پهلوی رامهرمز سپری و در خرداد 1352 موفق به اخذ دیپلم طبیعی شدم. وظیفه خود می دانم از تلاش های بیدریغ آموزگاران خود در دوره ابتدایی ( آقایان کمائی، غیاثوند و کیانی ) و دوران دبیرستان ( آقایان نصیری، بنازاده، یدالله رحمانی، محبوبی، ترحمی، سیروس صمیمی، حبیب الله کلانترهرمزی و مرحوم عبدالکریم نباتی احمدی ) صمیمانه سپاسگزاری کنم.
از 22 آبان 1352 تا 22 آبان 1354 مشغول گذراندن دوره سربازی بودم. از 27 آبان ماه 1354 در دانشگاه جندی شاپور اهواز استخدام و در اداره آموزش علوم پایه پزشکی مشغول به کار شدم. در آن زمان جناب آقای دکتر منوچهر دوایی رئیس دانشکده علوم پایه پزشکی بود. یکی از خاطرات بیاد ماندنی از آن دوران، احساس مسئولیت و وظیفه شناسی کارکنان دانشگاه بود. بدون سیستم حضور و غیاب همه کارکنان در موعد مقرر در محل کار خود حاضر شده و وظایف محوله را به نحو شایسته انجام می دادند. در قبل از انقلاب وضعیت کاری دانشگاه به گونه ای بود که کارکنان هم صبح و هم بعد از ظهر بکار اشتغال داشتند و در فاصله زمان کار در صبح و بعد از ظهر بسته به شرایط فصلی زمستان و تابستان بین دو تا چهار ساعت جهت انجام فرائض دینی و صرف نهار تعطیل می شد.
در سال 1356 تعداد کمتری از کارکنان دانشگاه داوطلب عوامل اجرایی جهت برگزاری کنکور سراسری در دانشگاه شدند. این خبر به اطلاع ریاست دانشگاه، جناب آقای دکتر جامعی رسید. ایشان بسیار ناراحت شد و با ارسال نامه ای به کلیه واحدهای دانشگاه خواستار شرکت همه کارکنان دانشگاه اعم از کارگر، کارمند، کارشناس و هیات علمی شد تا در برگزاری کنکور خللی ایجاد نشود. دهه 1350 تا قبل از انقلاب، سالهای توسعه دانشگاه جندی شاپور بود. ساختمان مرکزی دانشگاه قرار بود تا سال 1356 آماده بهره برداری شود. دکتر جامعی با مشاهده عدم پیشرفت کار، خود شخصا وارد عمل شد. ایشان جهت نظارت بر روند پیشرفت کار، دفتر کار خودرا از ساختمان سه گوش به ساختمان مرکزی منتقل و در مکانی که هنوز آماده بهره برداری نبود مستقر گردید. علیرغم اینکه ساختمان مذکور فاقد سیستم خنک کننده بود، با نصب پنکه در دفتر کار، به طور مستقیم در تسریع تکمیل ساختمان مرکزی نظارت کرد.
بنده در کنکور سال 1357 یعنی آخرین کنکور قبل از انقلاب، شرکت و موفق به پذیرش در رشته باغبانی دانشکده کشاورزی شدم. ترم اول که از مهرماه 1357 شروع می شد، به علت شرکت دانشجویان در تظاهرات و اعتصاب دانشگاهیان تشکیل نشد. در بهمن ماه 1357 که انقلاب اسلامی ایران به پیروزی رسید، دانشگاهها دوباره فعالیت خودرا آغاز کردند، اینجانب ضمن اشتغال به کار در اداره آموزش دانشکده علوم پایه پزشکی با کسب مجوز از مقامات مربوطه به تحصیل ادامه دادم.
از خاطرات دوران دانشجویی در اوایل انقلاب، مشاهده حضور دانشجویان در فعالیت های سیاسی بود. تعداد گروه های دانشجویی که فعالیت سیاسی می کردند متعدد و در دانشکده های مختلف از جمله دانشکده کشاورزی هر کدام محلی را برای فعالیت ها و تبلیغات تصاحب کرده بودند. مناظره های طولانی بین گروه های مختلف در سرسرای دانشکده کشاورزی و رو بروی کتابخانه روزانه برقرار بود و بعضی از این مناظره ها چندین ساعت ادامه می یافت. یک بار درگیری شدیدی بین گروه های مختلف باعث شد تا نیروهای انتظامی برای خاتمه دادن به آن وارد عمل شوند. تیراندازی های هوایی جهت متفرق کردن دانشجویان صورت گرفت که هنوز آثار گلوله ها در سقف سرسرای دانشکده کشاورزی باقی مانده است.
در اردیبهشت ماه 1359 با اعلام انقلاب فرهنگی و تعطیلی دانشگاه ها، فعالیت کلیه گروه های دانشجویی هم تعطیل گردید. در مهرماه 1359 با آغاز جنگ بین ایران و عراق، دانشگاه جندی شاپور در اختیار جنگ قرار گرفت و محل استقرار ستاد جنگ های نا منظم به فرماندهی دکتر مصطفی چمران در دانشکده کشاورزی بود. تغییر نام دانشگاه جندی شاپور به شهید چمران به خاطر فعالیت های شهید دکتر چمران در این دانشگاه بود. در مدت تعطیلی دانشگاه بین سال های 1359 تا 1362 استقرار نیروهای رزمنده در ساختمان تربیت بدنی و ساختمان نیمه تمام کتابخانه مرکزی ادامه یافت. در بعضی از روزهای حمله که تعداد مجروحان جنگی زیاد می شد و بیمارستان های شهر اهواز پاسخگوی نیاز مجروحان نبود، سرسرای دانشکده کشاورزی به عنوان بیمارستان موقت جهت مداوای مجروحان در اختیار جبهه ها قرار می گرفت.
با پایان یافتن تعطیلی دانشگاه در سال 1362، دانشکده کشاورزی دوباره فعالیت آموزشی خودرا آغاز کرد. بعد از انقلاب فرهنگی در برنامه های آموزشی دانشگاه ها تغییرهایی صورت گرفت و برنامه های دانشکده های کشاورزی از سیستم ترمی به سیستم کوارتری تغییر یافت. حاصل این تغییر برنامه، تبدیل دوره کارشناسی پیوسته کشاورزی به کارشناسی نا پیوسته بود. با اجرای این تغییر، مقرر گردید تا دانشجویان ابتدا دوره کاردانی را در ملاثانی و بلافاصله دوره کارشناسی را در اهواز بگذرانند. بنده از سال 1362 از دانشکده علوم پایه پزشکی به دانشکده کشاورزی منتقل شدم و در این دانشکده ضمن ادامه تحصیل به کار هم اشتغال داشتم. با وجود ادامه جنگ، دانشگاه به فعالیت خود ادامه می داد. یادم هست یک بار که دانشجویان مشغول امتحان پایان کوارتر اول بودند، هواپیماهای عراقی به اهواز حمله کرده و سی نقطه شهر اهواز را بمباران نمودند.
بر خود لازم می دانم تا از اساتید فرهیخته که بنده افتخار شاگردی ایشان را داشتم نظیر اقایان دکتر بهبودیان، دکتر عظیمی، دکتر جهان بین، دکتر خاوری، سرکار خانم مهندس آل مذکور، مهندس پارسی، مهندس هادوی، دکتراهدایی، دکتر نورمحمدی، دکترموسوس نیا، دکتر مامقانی، دکتر بحرانی، دکتر بلداجی، دکتر هاشمی دزفولی، دکتر دانشور، دکتر مصدق، دکتر کمالی، دکتر حجت، دکتر سلیمان نژاد، دکترعلیزاده، دکتر میناسیان، دکتر فرخی نژاد، دکتر کچیلی، دکتر هابیلی، دکتر الماسی، دکتر شیخداودی، دکتر بهرامی، مهندس انوری، دکتر شفاعی و مهندس ابن جلال صمیمانه سپاسگزاری کنم. همچنین یاد و خاطر استاتید ارجمندی که در قید حیات نیستند مرحوم دکتر میدانی، دکتر بهزاد، دکتر بینا، دکتر کاوه، دکتر صدقی، دکتر صدر قدرقدر (استاد درس ریاضی)، مهندس شایگان، دکتر محمودیان شوشتری، دکتر بهنیا و مهندس قطب را گرامی بدارم.
در سال 1364 بعد از فراغت از تحصیل در رشته کارشناسی علوم زراعی گرایش باغبانی با رتبه دوم در بین فارغ التحصیلان این گرایش، به عنوان کارشناس آموزشی در گروه علوم باغبانی به کار مشغول شدم و در برگزاری برخی از دروس عملی همکاری کردم. در آن موقع به عنوان دستیار مرحوم مهندس پارسی در تدریس دروس عملی همکاری می کردم و از تجارب ارزشمند مرحوم مهندس پارسی نهایت بهره را بردم. ایشان با علاقه فراوان نکات زیادی را به بنده تعلیم دادند. هیچوقت محبت ها و زحمات ایشان را فراموش نمی کنم و همیشه قدردان ایشان هستم.
در سال 1366 با شرکت در آزمون کارشناسی ارشد در رشته باغبانی که به صورت داخلی و همزمان برای رشته های زراعت، باغبانی و آبیاری برگزار شد با رتبه اول در رشته باغبانی پذیرفته شدم. در دوران کارشناسی ارشد تعدادی از دروس را که توسط دکتر خاوری، دکتر عظیمی، دکتر جهان بین، دکتر پاک سرشت ( درس روش تحقیق)، دکتر نورمحمدی، دکتر بلداجی و خانم آل مذکور تدریس می شد را در دانشکده کشاورزی گذراندم. و برای بقیه دروس برای یک ترم به اتفاق همدوره ای خود آقای ناصر عالم زاده انصاری به صورت مهمان در دانشگاه تربیت مدرس در تهران و در محضر اساتیدی نظیر دکتر ملکوتی، دکتر طلایی، دکتر کاشی و دکتر حسن پور اصطهباناتی تلمذ نمودم. استاد راهنمای پایان نامه ارشد آقای دکتر خاوری بود و روی کاشت پاییزه سیب زمینی تحقیق کردم.
در سال 1362 که دانشجوی سال دوم بودم با خانم ثریا مولایی که کتابدار دانشکده علوم بود ازدواج کردم. در سال 1363 شیما و در سال 1370 علیرضا متولد شد. شیما تا مقطع دکتری و علیرضا تا پست دکتری ادامه تحصیل دادند و هم اکنون مشغول کار هستند. دهه اول زندگی مشترک به دلیل اشتغال به تحصیل بنده برای خانواده بسیار سخت گذشت. همکاری های همسرم و تحمل شرایط دانشجویی توام با تربیت فرزندان، ستودنی است. در حقیقت همکاریهای ایشان بود که بنده موفق به ادامه تحصیل تا مقطع دکتری شدم و از این جهت از خداوند منان بسیار سپاسگزارم.
در سال 1369 در مقطع کارشناسی ارشد رشته علوم زراعی گرایش باغبانی با رتبه اول فارغالتحصیل شدم و به عنوان مربی در دانشکده کشاورزی و گروه علوم باغبانی به کار خود ادامه دادم. از همان ابتدای کار به عنوان مربی در فکر ادامه تحصیل تا مقطع دکتری بودم. در سال 1371 در آزمون اعزام به خارج که به صورت متمرکز و توسط وزارت علوم برگزار شد شرکت کردم و برای اعزام به خارج پذیرفته شدم. البته در طی دوران تحصیل در هیچ مقطعی از سهمیه کارشناسی یا سهمیه مربیان استفاده نکردم و همیشه از طریق آزمون پذیرفته شدم. بعد از پذیرفته شدن برای ادامه تحصیل در خارج از کشور با توجه به تاهل و داشتن دو فرزند، رفتن به خارج برای ادامه تحصیل برایم خیلی سخت بود. در رشته باغبانی در مقطع دکتری فقط تربیت مدرس قرار بود دانشجو دکتری بپذیرد. در آن موقع جناب آقای دکتر طلایی که معاون وزیر کشاورزی در امور باغبانی بود، همزمان مدیر گروه باغبانی تربیت مدرس هم بود. یک روز به دفتر ایشان در وزارت کشاورزی در خیابان بلوار کشاورز مراجعه کردم. به ایشان پیشنهاد کردم که بورسیه اعزام به خارج را به بورسیه داخلی در دانشگاه تربیت مدرس تبدیل کنم. با توجه به اینکه در دوره کارشناسی ارشد دروسی را با ایشان در دانشگاه تربیت مدرس گذرانده بودم و از بنده شناخت داشت توصیه کرد که نگران رفتن به خارج نباش و تحصیل در خارج امکانات و مزیت هایی دارد که ما هنوز در ایران نداریم. توصیه ایشان باعث دلگرمی بنده شد و کارهای اعزام به خارج را دنبال کردم. با چند دانشگاه در کانادا و امریکا مکاتبه کردم و از دانشگاه لاوال کانادا پذیرش گرفتم.
قبل از دریافت پذیرش از اداره پست به دلیل اینکه مکاتبات هنوز اینترنتی و از طریق ایمیل انجام نمی شد، در گروه داوطلبان اعزام به فرانسه ثبت نام کردم. از بین متقاضیان اعزام به فرانسه که حدود 120 نفر بودند، بعد از انجام مصاحبه توسط موسسه فرانسوی اسفر و با کمک مترجم، تعداد 40 نفر پذیرفته شدند که بنده هم جزء آنها بودم، لذا از رفتن به کانادا منصرف و کارهای اعزام به فرانسه را دنبال کردم. در 16 فروردین 1373 در قالب یک گروه 40 نفره به فرانسه اعزام شدیم. بعد از دو روز اقامت در پاریس با توجه به رشته دانشجویان به سه گروه تقسیم و گروه ما که شامل 14 نفر بود برای آموزش زبان فرانسه به شهر بزانسون در 400 کیلومتری شرق پاریس اعزام شدیم. تعدادی از این دانشجویان مجرد و تعدادی هم متاهل بودند ولی در ابتدا خانواده ها در ایران ماندند. بعد از گذراندن دوره زبان و گرفتن پذیرش از دانشگاه باید مسکن تهیه و سپس برای اخذ ویزا برای خانواده اقدام می شد. در شهر بزانسون با یک استاد ایرانی در دانشگاه بزانسون که در رشته فیزیولوژی جانوری تدریس می کرد آشنا شدم. ایشان در گرفتن پذیرش در دانشگاه بزانسون خیلی کمک کرد. بنده موفق شدم بعد از مصاحبه با پرفسور برنارد میه استاد راهنما در دپارتمان فیزیولوژی گیاهی به دلیل اینکه بنده عضو هیات علمی دانشگاه در ایران بوده و بورسیه دولت ایران هم بودم پذیرفته شدم. بعد از شروع به کار در آزمایشگاه برای اجاره مسکن اقدام تا بتوانم ویزای خانواده را بگیرم. بعد از چند ماه بالاخره در بهمن ماه 1373 یعنی تقریبا یازده ماه بعد از رفتن بنده به فرانسه همسرم و شیما که کلاس پنجم ابتدایی و علیرضا که 4 ساله بود به فرانسه آمدند. سال بعد به آپارتمانی از دانشگاه که به دانشجویان می دادند و اجاره آن کمتر از اجاره مسکن قبلی بود نقل مکان کردیم. و تا پایان دوره تحصیل در آن آپارتمان زندگی کردیم.
کار بنده در آزمایشگاه بر روی فرضیه ای که توسط استاد راهنما در کنگره بین المللی درخت که در سال 1988 میلادی در امریکا و در خصوص رشد ریتمیک درختان مطرح شده بود، متمرکز شد. چند برنامه پژوهشی برای اثبات این فرضیه تدارک دیده شد که تقریبا چهار سال طول کشید. نتایج این تحقیقات در کنفرانس هایی در دانشگاه های مختلف فرانسه (دیژون، پاریس و لیون) ارائه شد. در 28 مهرماه 1377 از رساله خود به صورت عمومی دفاع کردم و در پایان که تقریبا سه ساعت و نیم طول کشید با غذاهای ایرانی از مدعویین پذیرایی شد. در آبان 1377 به ایران برگشتم و کار خود را در گروه علوم باغبانی ادامه دادم.
در زمستان سال 1377 با تغییراتی که در سطح مدیریت دانشکده پیش آمد، مرحوم دکتر محمدمحمودیان شوشتری ریاست دانشکده را بعهده گرفتند. ایشان به بنده پست معاونت اداری و مالی دانشکده را پیشنهاد کردند و همکاری بنده با ایشان شروع شد. تا سال 1382 یعنی تا پایان دوره ریاست ایشان در این پست بودم و با تغییر ریاست دانشکده بنده هم به گروه برگشتم و سپس به عنوان مدیر گروه بکار ادامه دادم. البته لازم است یادآوری کنم که یک بار از سال 1369 تا 1371 معاون اداری و مالی دانشکده بودم. در آن زمان آقای دکتر الماسی ریاست دانشکده را بعهده داشتند. از سال 1371 تا قبل از اعزام به فرانسه مدیر گروه باغبانی هم بودم.
از سال 1379 با پذیرش دانشجو در مقطع کارشناسی ارشد رشته باغبانی فعالیت پژوهشی اینجانب شروع شد. در سال 1380 به عنوان نماینده دانشگاه در کمیته زیتون جهاد کشاورزی استان خوزستان فعالیت کردم. در این کمیته مشکلات زیتون کاران استان مورد بررسی قرار می گرفت. در آن کمیته متوجه شدم که استان به تحقیقات زیادی در مورد زیتون نیاز دارد تا بتوان تصمیم درست را اتخاذ نمود. لذا پروپوزال طرح تحقیقاتی در مورد مقایسه ارقام زیتون در اهواز را به دانشکده ارائه کردم. پس از تصویب در شورای پژوهشی دانشگاه طرح مقایسه 20 رقم زیتون را در زمینی به مساحت دو هکتار در ضلع شرقی دانشکده در جوار دیوار دانشگاه در حاشیه رودخانه کارون شروع کردم. نهال های یک ساله زیتون را از ایستگاه تحقیقات زیتون در طارم زنجان تهیه و بعد از یکسال نگهداری در شرایط خزانه در دانشکده، پس از حفر گودال های مربوطه کشت شدند. کشت درختان زیتون در چهار تکرار که در هر تکرار 20 رقم و هر رقم شامل چهار اصله نهال می شد و در مجموع 320 نهال انجام شد. پس از مراقبت های لازم طی چهار سال با تولید میوه در تعدادی از ارقام، بستر مناسب برای پژوهش دانشجویان تحصیلات تکمیلی فراهم شد. در مدت این 23 سالی که از احداث این باغ گذشته است تعداد زیادی از پایان نامه های ارشد و رساله دکتری در این باغ انجام شده است.
علاوه بر زیتون پژوهشهای دیگری بر روی محصولاتی مثل مرکبات (پرتقال والنسیا و واشنگتون ناول، نارنگی پرل و نارنگی کینو در دزفول و لمون در گچساران) سیب زرد و قرمز لبنانی در اورمیه، سیب گلاب کهنز در بروجرد، خرمای زاهدی در پژوهشکده خرما، خرمای استعمران در شوشتر و دانه گرده خرما در کل استان خوزستان و خرمای خضراوی در ملاثانی انجام شده است.
برای انجام تحقیقات خرما در دانشکده کشاورزی و دانشگاه لازم است تا یک باغ تحقیقاتی از ارقام مهم خرما وجود داشته باشد. با مذاکراتی که با مسئولان وقت دانشگاه انجام دادم قرار شد که این باغ تحقیقاتی در جنب درب ورودی شمالی دانشگاه احداث شود. از سال 1393 با همکاری جهاد کشاورزی خوزستان برای تامین پاجوش های موردنیاز اقدامات لازم شروع و چهار رقم خرمای استعمران، برحی، بریم و دیری در چهار تکرار و در هر تکرار تعداد هفت نفر نخل کشت گردید و در حال حاضر این درختان وارد مرحله میوه دهی شده اند و بستر مناسبی برای تحقیق روی این ارقام وجود دارد. همچنین در زمین ضلع شرقی دانشکده و پشت دانشکده علوم آب به مساحت دو هکتار اقدامات اولیه برای احداث یک نخلستان را شروع کردم. تعدادی از پاجوش های نخل ارقام بریم، استعمران، زاهدی، یوزی، دیری، گنطار و خضراوی در سال 1400 کشت نمودم و قرار شد که تکمیل نخلستان در سال های بعد انجام شود که این کار را به عهده گروه گذاشتم. امیدوارم این نخلستان هم به کمک همکاران گروه علوم باغبانی به سرانجام برسد.
یکی از فعالیت های دوران خدمت، تاسیس آزمایشگاه فیزیولوژی گیاهان باغی در سال 1379 بود. روز اولی که این آزمایشگاه را تحویل گرفتم خالی از هر گونه امکانات بود. وسایل لازم برای این آزمایشگاه که شامل دستگاه اندازه گیری پتانسیل آب، دستگاه بورمتر برای اندازه گیری مقاومت روزنه گیاه، دماسنج و رطوبت سنج ثبات، نورسنج، ترازوهای دقیق، پی اچ متر، آون، ظروف شیشه ای و غیره را طی سال های 1379 الی 1387 به کمک خانم دکتر امینی که در آن زمان کارشناس آزمایشگاه بودند، فراهم شد.
یکی از دروسی را که در دوره کارشناسی تدریس می کردم درس میوه های مناطق معتدله شامل سیب، گلابی، به، بادام، هلو، زردآلو، انواع آلوها، گیلاس، آلبالو و گردو بود. برای آشنایی بیشتر دانشجویان با این درختان و مشاهده نزدیک این درختان و با توجه به سرفصل درس ناچار باید دانشجویان این درس به شهر های مناطق معتدله در قالب گردش علمی سفر کنند. لذا برای برگزاری گردش علمی دانشجویان هر سال به یکی از شهر های سمیرم، شهرکرد، شیراز، یاسوج، سی سخت و خرم آباد اعزام می شدند. مسئولیت دانشجویان در این سفر ها بعهده بنده بود. البته آقای مهندس اسدی وفا به عنوان کارشناس هم همراهی می کردند و در این خصوص زحمات زیادی را تقبل کردند و از ایشان سپاسگزارم. برای درس میوه های گرمسیری و نیمه گرمسیری یک بازدید علمی از بندرعباس و میناب هم داشتیم تا دانشجویان با درختان گرمسیری مثل انبه، پیکو، موز و تمر هندی آشنا شوند. در طی مدت خدمت در دانشکده کشاورزی دروس میوه های مناطق معتدله، میوه های گرمسیری و نیمه گرمسیری، ازدیاد نباتات در مقطع کارشناسی و دروس فیزیولوژی درختان میوه، روش تحقیق و عملیات درختان میوه در مقطع ارشد و دروس فیزیولوژی رشد و عملکرد و فیزیولوژی گلدهی را در مقطع دکتری تدریس کردم.
برگزاری نهمین کنگره علوم باغبانی در بهمن ماه 1393 در دانشکده کشاورزی از افتخارات بنده می باشد. این کنگره با همکاری انجمن علوم باغبانی، وزارت جهاد کشاورزی و دانشگاه شهید چمران اهواز به نحو بسیار شایسته ای انجام شد و به گواهی شرکت کنندگان داخلی و خارجی یکی از کنگره های موفق باغبانی ایران بود. جا دارد از کلیه همکاران گروه و دانشکده کشاورزی و دانشگاه که در برگزاری این کنگره همکاری های فراوانی داشتند تشکر و قدردانی کنم.
در نیمه دوم سال 1385 با توجه به امتیاز لازم برای ارتقاء به مرتبه دانشیاری پرونده خود را به کمیته منتخب دانشکده ارائه دادم. پس از بررسی پرونده در کمیته منتخب، کمیسیون تخصصی و هیات ممیزه در مهر ماه 1386 به مرتبه دانشیاری ارتقاء یافتم. در اردیبهشت سال 1391 پرونده ارتقاء به مرتبه استادی را به کمیته منتخب دانشکده ارائه نمودم. در اسفند ماه 1391 با تصویب هیات ممیزه به مرتبه استادی ارتقاء یافتم. در سال 1385 به عنوان استاد نمونه پژوهشی دانشگاه در طرح های تحقیقاتی و در سال 1401 استاد نمونه آموزشی داشگاه انتخاب شدم.
در دوران خدمت 5 طرح پژوهشی به شرح ذیل را انجام دادم:
1- بررسی فنولوژی و مقایسه ریتم رشد رویشی ارقام مختلف زیتون در اهواز (مستقل)
2 - آنالیز دیجیتالی الگوی نموزایی در پرتقال والنسیا (مشترک)
3- مطالعه گونه های مقاوم و سازگار با شرایط اقلیمی و صنعتی شرکت فولاد اهواز (مشترک)
4- تاثیر هیدروژلهای سوپر جاذب در استقرار دانهال های جوان زیتون (مشترک)
5- تاثیر سه نوع هیدروژل سوپر جاذب بر میزان جذب N. P. K. و خصوصیات فیزیولوژیکی آکاسیا ( مشترک )
همچنین با همکاری دوست بسیار ارجمند جناب آقای دکتر عبدالرحمن برزگر دو کتاب روش تحقیق در کشاورزی و رابطه آب، خاک و گیاه را تالیف نمودیم و تصمیم دارم انشاالله و به یاری پروردگار متعال بعد از بازنشستگی کتاب دیگری با توجه به تجربیات چند ساله، در خصوص گلدهی در درختان مرکبات را تالیف نمایم. در این مدت بیش از 75 مقاله علمی در مجلات معتبر داخلی و خارجی چاپ کرده ام.
در طی مدتی که از سال 1393 الی 1397 رئیس دانشکده کشاورزی بودم تصاویر روسای دانشکده کشاورزی از بدو تاسیس (1334) را تهیه و با ذکر دوره مسئولیت آنان در تابلو شیشه ای در سالن انتظار ریاست دانشکده نصب گردید تا مراجعه کنندگان با تاریخچه روسای دانشکده کشاورزی آشنا شوند. از اول شهریور ماه 1403 بنا به تقاضای خودم به افتخار بازنشستگی نایل شدم. بدین ترتیب دوران خدمت بنده در دانشگاه های علوم پزشکی جندی شاپور و دانشگاه شهید چمران اهواز از سال 1354 الی 1403به مدت 49 سال بپایان رسید.
در دوران خدمت در دانشگاه شهید چمران مسئولیت های اجرایی به شرح زیر داشتم:
1- معاون اداری و مالی دانشکده کشاورزی : از سال 1377 تا 1381
2- مدیر گروه باغبانی : از سال 1381 تا 1384
3- عضو هیات تحریریه مجله علمی کشاورزی و تولیدات گیاهی: از سال 1384 تا 1393
4- عضو کمیته تخصصی کشاورزی هیات ممیزه دانشگاه شهید چمران اهواز: از سال 1386 تا 1388
5- عضو کمیته رتبه بندی سازمان نظام مهندسی کشاورزی و منابع طبیعی استان خوزستان : از سال 1388 تا 1390
6- مدیر مرکز کار آفرینی دانشگاه از سال 1386 تا 1388
7- دبیر کمیته منتخب دانشکده کشاورزی : از سال 1388 تا1390
8- نماینده گروه باغبانی در شورای تحصیلات تکمیلی دانشکده کشاورزی از سال 1388 تا 1392
9- عضو هیات مدیره انجمن علوم باغبانی ایران از سال 1386 تا 1392
10- رئیس دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید چمران اهواز از سال تیر ماه 1393 تا آبان 1397
11- عضو هیات ممیزه دانشگاه شهید چمران از سال 1393-1395 و از سال 1397 تا 1399
12- عضو هیات عمومی جذب دانشگاه شهید چمران از سال 1393-1397
13- دبیر علمی نهمین کنگره علوم باغبانی
14- عضو هیات ممیزه دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی رامین خوزستان از 1396 تا 98 و از 98 تا 1400
15– مدیر مسئول مجله تولیدات گیاهی از سال 1394 تا 1403
16- عضو هیات تحریه مجله علوم و فنون باغبانی از سال 1396
17-عضوشورای مرکز رشد واحد های فناور دانشگاه شهید چمران از آذر ماه 97
18-نماینده وزارت علوم در سازمان نظام مهندسی کشاورزی و منابع طبیعی استان خوزستان از 1397 تا 1401
19-عضو کمیسیون بررسی موارد خاص دانشگاه شهید چمران اهواز. از 1394 تا 1399
20- نماینده دانشگاه در شورای پارک ها و میادین از 1388 تا 1390
21- عضو کمیته ترفیعات دانشکده کشاورزی از 1392 تا 1395
22- عضو کمیسیون تخصصی هیات ممیزه دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی رامین از 1398 الی 1400
23- عضو هیات امنا مرکز خیریه آموزشی، پژوهشی و درمانی و پیوند اعضاء ابو علی سینا شیراز شعبه خوزستان در رامهرمز از سال 1400
24-عضو هیات تحریه مجله پژوهش های میوه کاری از سال 1398.
- ۰۰/۰۹/۱۸