بخش نونزدهم : بخشی از فعالیت های اجتماعی مردم جوی آسیاب
1 - حسینیه ارشاد جوی آسیاب
درسال 1350 به پیشنهاد میرزا ناصر کلانترهرمزی (در مراسم درگذشت میرزا فرج الله کلانترهرمزی) بزرگان جوی آسیاب، بررسی یافتن زمینی در وسط جوی آسیاب را آغاز کردند تا بدین وسیله آنرا برای احداث مسجد وقف نمایند. با توجه به اینکه همه جا باغ و درخت و منازل مسکونی وجود داشت، زمین مطلوب در مرکز جوی آسیاب یافت نشد. در نهایت قطعه زمینی در مقابل ضلع شرقی باغ کربلایی علی هرمزی نژاد که متعلق به حاج عزیزالله دباغ بود مورد توجه قرار گرفت و این مرد شریف و نیکوکار، نصف قطعه زمین خودرا برای احداث مسجد و یا حسینیه وقف نمود.
اهالی جوی آسیاب به دلیل برگزاری مراسم دهه ی محرم و امکان به وجود آمدن اشکال‌‌‌های شرعی در مسجد، تصمیم آنان بر این قرار گرفت که زمین برای حسینیه استفاده گردد. پس از تعیین هیئت امنای حسینیه، دیوار کشی زمین آغاز و مورد بهره برداری قرار گرفت. تا پیش از این تاریخ، مردم جوی آسیاب مراسم عزاداری سالار شهیدان را در میدان‌‌‌های جوی آسیاب و فقط به شکل سینه زنی انجام می‌دادند. با واگذار شدن زمین و مسئولیت پذیری خانواده عزیزی، سینه زنی جای خودرا به زنجیرزنی داد. قبل از اینکه دیوار کشی و ساختمان حسینیه اجرایی شود، به منظور نگهداری وسایل زنجیرزنی شامل بلندگوها و زنجیرها که همه ساله آقای عزیزی بزرگ از اصفهان خریداری می‌نمود و همچنین ظروف بزرگ تهیه ناهار روز عاشورای زنجیرزنان، از منزل عزیزی استفاده می‌شد.
با شروع به کار بانک بازرگانی سابق در رامهرمز (در مهرماه 1350) یک حساب جاری با سه امضای مشهدی ابراهیم کلانترهرمزی، حاج خداداد سرکهکی و عبدالحمید کلانترهرمزی به منظور دریافت وجوه مردم برای تامین هزینه‌‌‌های ساخت حسینیه گشایش یافت. پس از تغییر نام بانک بازرگانی کشور به نام بانک تجارت و تغییر صاحبان امضاء، ساخت ساختمان حسینیه توسط خیرین جوی آسیاب ادامه پیدا کرد. همچنین با تغییر و تحول هایی که در ساختار جامعه ایران شکل گرفت، این حسینیه علاوه بر انجام مراسم مذهبی مردم، فضایی برای نشست و دورهمی کشاورزان جوی آسیاب و در واقع جایگزین منزل کدخدا گردیده است.
در پی تبدیل شدن باغ‌ها به زمین و منازل مسکونی، بویژه پس از پیروزی انقلاب اسلامی و شروع جنگ نابرابر عراق و ایران و آثار آن بر شهرستان رامهرمز، خیابان بین حسینیه ارشاد جوی آسیاب و منازل مسکونی نوساز، به نام شهید هرمز کلانتری نامگذاری شد.
در همین راستا و به موازات همین خیابان ، کوچه ای هم به نام « شهید فرح هرمزی نژاد » نامگذاری گردید..
( با سپاس از : آقای مهندس داوود بلوری )
